Het zonnetje! Wat kan dat heerlijk zijn....wat een verschil met thuis! En dat na maar een paar uurtjes vliegen. Het vertrek was op een onmenslijk vroeg uur vanuit Nederland, maar dat heeft gelijk weer als voordeel dat het hier ook nog vroeg is. Als we aankomen bij ons hotel is het nog geen 10 uur en de kamer is nog niet gereed. We planten de koffers dus in de receptie en nemen eerst een ontbijt. Na wat droog brood en een soort vierkante pannekoeken (achteraf waren ze gewoon de jam vergeten neer te zetten) begeven we ons op verkennerspad.
De stad komt langzaam tot leven. In de smalle straatjes van deze roze stad worden overal kraampjes opgebouwd. De slager die aan zijn raam hele lammeren heeft hangen, bedient zijn klantjes; mannen en vrouwen met lange jurken en hoofddoeken.
We komen al vrij snel uit op het grote plein Jemaa el Fna. De geuren en kleuren zijn overweldigend. Het roze van de muren, de kleurige tapijten uitgestald in de winkeltjes, de kruidengeuren....
Hier heerst een gemoedelijke drukte: gesluierde vrouwen proberen klanten te werven voor een henna tatoeage; Berber mannen in het blauw gekleed bieden aan op de foto te gaan met een slang of aapje, kruidendokters met op een kleed een enorm aanbod van voor ons over het algemeen genomen onbekende, maar voor de Berbers traditionele kruiden; de tandentrekker (op zijn tafeltje liggen honderden tanden en kiezen en ook elkele 2e hands kunstgebitten uitgestald) Brrr... Je moet er toch niet aan denken? Toch zijn de mensen hier soms nog zo arm dat ze alleen deze tandarts kunnen betalen. Er wordt sap verkocht, vers geperst uiteraard, gedroogd fruit en noten. Het tempo van de dag is traag maar de verkopers op het plein zijn gehaaid. Binnen no-time zit ik opgescheept met een henna tatoeage, heb ik een slang en een aap op mijn hoofd gehad, en hebben we sap gedronken. Gelukkig kon de tandendokter ons niet overhalen.......
Na wat rondzwervingen door onderandere de Joodse wijk zijn we toch echt verdwaald. Gelukkig is een meisje bereid om ons de weg te wijzen terug naar het plein. We houden ons hart vast en vrezen dat deze spontane gids-actie van het meisje ook niet voor niets zal zijn. We stoppen om te kijken naar een beignet verkoper, het meisje biedt aan er een paar te proberen, vergezeld van een glas zoete munt thee. Heerlijk! Als we op onze bestemming arriveren, zegt het meisje ons vriendelijk gedag en verdwijnt zonder verdere vragen in de mensenmassa.....Wat kan je je vergissen zeg, niet iedereen is hier dus op geld uit!
Terug in ons hotel frissen we ons wat op. Wat zal de avond in het verschiet hebben??? Tot nu toe kijken we onze ogen uit en ben ik dus niet bang dat we ons hier gaan vervelen....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten