zondag 11 november 2007

Eten op Jemaa el Fna

Bijdrage Bart:

Heb je het al ooit gezien ?? Een kermis, met BBQ ? Natuurlijk wel,
maar dit heb je nog niet gezien... slangenbezweerders, toverdokters,
waarzegsters, aapjes (nee, niet familie, maar echte) die ze te pas en vooral
ten onpas in je nek duwen. Waterverkopers, die eigenlijk helemaal geen water
verkopen, maar geld vragen om op de foto te gaan (hoogstwaarschijnlijk om de
investering in hun traditioneel kostuum af te betalen). Wat meer normaler
zijn de fruitsap verkopers, heerlijk verse fruitsap. Ook normaal zijn de
eetstandjes, ware het niet dat er gigantisch veel staan en de gerechten
varieren van soep, dadels, gebraden worstjes en salades tot karrakollensoep,
gebakken schapenhoofden inclusief de hersens in eigen nat of de tong lekker
versneden en opgediend in een saus van slijmerige zever in een broodje. Net
pitta.

En wat denk je?? JA, jaa, inderdaad, ik ben daar gaan eten. Sonja natuurlijk
ook en ik moest helemaal niet aandringen. Wat zeg je? Wil je weten wat we
hebben gegeten ?

Beginnende met een heerlijk fris slaatje waarvan we denken dat het tomaat en
ajuin is en koriander en nog wat kruiden. Daarnaast een goede portie olijven
en een bordje rode smurrie, lekker heet, maar gelijktijdig verassend fris.
Als hoofdschotel gebakken Noordzeegarnalen en inktvis uit de Middellandse
Zee. Dat werd ons toch verteld, want het zijn echte charlatans die mannen
die je naar hun stand lokken. Zij hebben lekkerder en smakelijker eten dan
hun overbuur die net hetzelfde serveert.

Zo hebben we onze dag afgesloten, maar eerder vandaag zaten we op de
culturele golf.

We bezochten eerst het Bahia Palace, waar we de hele voormiddag hebben
doorgebracht. Mooi, de foto's vind je later wel op de blog of elders.

Heel doelgericht gingen we de totaal verkeerde richting uit om alweer enkele
(volgens onze gids) highlights van Marrakech te ontdekken. Op het pleintje
met de lantaarnverkopers werd me gevraagd of ik Sonja niet van de hand wou
doen voor een paar kamelen... Niet lang moeten nadenken, maar de jongen werd
nogal bleek toen ik mijn vraagprijs meedeelde. Terstond wou hij ons niet
meer gidsen naar het volgende prachtige paleis waarvan het voornaamste een
ooievaar op een ruine is. Dedju, ik heb ook nooit geliuk. Sonja dus maar
weer meegenomen. Daar zal ik toch geen spijt van krijgen, zeker ? Totnogtoe
alvast niet (smiley) Ja, man probeer maar eens een smiley te typen op een
toetsenbord half Frans half Arabisch (uitroepingsteken).

We hebben natuurlijk nog heel veel plannen, maar dat zal na een verkwikkende
nachtrust zijn. Morgen terug op pad met een geplande combinatie van cultuur,
ontspanning (lees hamam, nog eens een dubbele smiley) en (als we daar nog de
tijd voor vinden) naar het nieuwe stadsgedeelte.

Geen opmerkingen: